Makeover για ένα παλιό ξύλινο αλογάκι - How to update a vintage horse toy

Makeover για ένα παλιό ξύλινο αλογάκι γιατί και τα παιχνίδια έχουν ψυχή!

Τα ξύλινα παιχνίδια ανέκαθεν ασκούσαν πάνω μου μια γοητεία.  Δεν ξέρω γιατί αλλά όταν τα βλέπω με στέλνουν σε άλλες εποχές.  Αγαπώ την ζεστασιά του ξύλου που είναι φτιαγμένα, τις πιθανές τους ατέλειες στην εμφάνιση.  Έτσι τα Χριστούγεννα που μας πέρασαν έκανα δώρο στην μικρή μας πριγκίπισσα, την εγγονή μας, το πρώτο της ξύλινο παιχνίδι.  Ένα κουνιστό αλογάκι από το κατάστημα Peacock φτιαγμένο και βαμμένο από την Μαρία.

Είναι όμως παιχνίδι για λίγο μεγαλύτερα παιδιά κι έτσι ενώ η μικρή ήθελε να παίξει μαζί του ήταν λίγο δύσκολο.  Είναι μόλις 14 μηνών σήμερα.

Τι σημασία λοιπόν έχει ένα παιχνίδι αν το παιδί που του το κάνεις δώρο δεν μπορεί να το ευχαριστηθεί;  Έψαχνα λοιπόν για κάτι παρόμοιο αλλά πιο βολικό γι αυτή την ηλικία.  Η λύση και πάλι ήρθε από το ίδιο κατάστημα.  Βρήκα μου λέει η Μαρία ένα παλιό ξύλινο αλογάκι με κάθισμα αλλά θέλει φτιάξιμο.  Φυσικά κι έτρεξα να το πάρω γιατί ήταν ότι πρέπει για να παίξει η εγγονή μου.

Το παλιό ξύλινο αλογάκι ήταν σε άριστη κατάσταση, θα μπορούσα να μη το πειράξω καθόλου αλλά όπως πια έχεις καταλάβει για εμένα αυτό είναι αδύνατο.  Βάψιμο και αλλαγή υφασμάτων για να ταιριάζει πιο πολύ στην εγγονή μου, να είναι καθαρό σχεδόν σαν καινούργιο.

Για να βαφτεί σωστά το διέλυσα... ότι μπορούσα να ξεβιδώσω το ξεβίδωσα.  Τα χρώματα που θα χρησιμοποιήσω είναι chalk paint by Annie Sloan. Είναι οικολογικά και τέλεια για το περιβάλλον ενός μωρού.  Γκρι και ροζ όπως τα χρώματα που επικρατούν στο δωμάτιο της.  French Linen για το κυρίως σώμα και Antoinette για κάποιες λεπτομέρειες όπως αυτοί οι ξύλινοι κρίκοι που βλέπεις παρακάτω.

Καφές & τσιγάρα απαραίτητα όταν δουλεύω... τι να κάνω έχω κακές συνήθειες!

Κι αφού το διέλυσα εντελώς έστειλα το κεφάλι και το μαξιλαράκι στην μοδίστρα μου, πόσο υπομονή έχει αυτή η γυναίκα μαζί μου, για αλλαγή υφασμάτων.  Είχα εν τω μεταξύ διαλέξει ένα όμορφο βαμβακερό ύφασμα σε ροζ χρώμα.

Μόλις τα αντίκρισε η κ. Ιωάννα μου λέει:

- Καλά για το μαξιλαράκι θα τα καταφέρω, το κεφάλι είναι όμως αδύνατο.  Δεν έχω κάνει ξανά κάτι παρόμοιο.

- Δεν υπάρχει αδύνατο για σένα της απαντώ εγώ, σου έχω εμπιστοσύνη... θα το κάνεις τέλειο!  

Μεταξύ μας ούτε εγώ το πίστευα πως θα γίνει τόσο όμορφο όπως θα δεις παρακάτω.

Πίσω στο βάψιμο και όπως βλέπεις επιστράτευσα διάφορα κόλπα για να μπορέσω να βάψω τα ξύλινα μέρη όσο το δυνατόν πιο καλά, όπως αυτή η πρόχειρη μεταλλική κατασκευή που την στερέωσα στο ταβάνι για να μου κρατάει όρθια τα ξύλα που στήριζε το κεφάλι του αλόγου.

Μετά το βάψιμο το πέρασα όλο με clear wax και απλά σκούπισα καλά χωρίς να τρίψω γιατί δεν ήθελα να γυαλίζει.  Νομίζω πως ξέρεις πως όσο τρίβουμε μία κερωμένη επιφάνεια με ένα μαλακό πανί τόσο αυτή γυαλίζει.  Εγώ ήθελα να έχει ματ εμφάνιση κι έτσι απλά το σκούπισα.

Περιμένοντας τα υφασμάτινα μέρη να έρθουν από την μοδίστρα έμεινε έτσι περίπου μία εβδομάδα. 

Όταν όμως αντίκρισα τι δουλειά είχε κάνει αυτή η γυναίκα ειδικά με το κεφάλι του αλόγου έμεινα με ανοικτό το στόμα.  Κρατώντας κάποια στοιχεία από το παλιό, όπως τα μάτια και τα δερμάτινα λουριά άλλαξε όλο το παλιό ύφασμα και την χαίτη.  Νομίζω πως όσα ευχαριστώ κι αν της είπα είναι λίγα!

Ντύνοντας τον ξύλινο σκελετό με τα καινούργια ροζ υφάσματα είδα πως έπρεπε να βάλω λίγο ροζ ακόμη πάνω του.  Κι έτσι με το Antoinette έβαψα τα κεφάλια από τις ξύλινες βίδες.

Χωρίς καθυστέρηση το πήγα στην μικρούλα μας και γέμισε ροζ η καρδιά μου και η οθόνη μου με τις φωτογραφίες που τράβηξα στο δωμάτιο της.

Το γάργαρο γέλιο της και τα "ντέι... ντέι" που άκουγα από το στοματάκι της με έκαναν να λιώσω... τι να πω... δεν γίνεται να σας πω ψέματα.  Είμαι ΧΑΖΟΓΙΑΓΙΑ και είμαι πολύ ευχαριστημένη γι αυτό!

Το πριν (που δεν ήταν και τόσο άσχημο) και το ανανεωμένο μετά!  Μια ολική μεταμόρφωση ενός ξύλινου παιχνιδιού που είναι σαν να αγοράστηκε χτες ολοκαίνουργιο!

Ακόμη και τα παιχνίδια θέλουν την συντήρηση τους, την αλλαγή τους.

Νομίζω πως δεν υπήρχε καλύτερη ανάρτηση για να ξεκινήσει αυτή η εβδομάδα.  Είναι αφιερωμένη σε όλα αυτά τα μικρά πλασματάκια που μας έκαναν μαμάδες, γιαγιάδες.  Που χωρίς αυτά εμείς δεν θα γιορτάζαμε χτες...

Μεταξύ μας, εγώ χάρηκα πιο πολύ αυτή την μεταμόρφωση.  Γίνεσαι παιδί και μόνο που αγγίζεις ένα παιχνίδι και νομίζω είναι κάτι που όλοι το χρειαζόμαστε κάποια στιγμή!

Σας εύχομαι μια υπέροχη ημέρα & μια ακόμη πιο όμορφη εβδομάδα

Φιλάκια 😍